Reiki behoort tot de alternatieve geneeswijzen. In westerse reiki (Usui Shiki Ryoho) wordt gewerkt met de handen, waarbij het lichaam met een veronderstelde vorm van levensenergie wordt behandeld. De term reiki bestaat uit twee Japanse karakters (kanji), te weten 霊 rei (‘geest’ of ‘ziel’) en 気 ki (‘energie’ of ‘levenskracht’).[1] Een andere, populaire Westerse vertaling van 霊気 reiki is “universele levensenergie”, of simpelweg “het leven”, “de wereld” of “spirituele energie”. Bij het toepassen van reiki worden lichaam, geest en ziel, als het aankomt op ziekte en genezing, als een geheel gezien.
Oorsprong
De Japanner Mikao Usui (1865-1926) is de grondlegger van wat hijzelf “Usui Reiki Ryoho” noemde. “Ryoho” is Japans voor ’therapie’ of ‘remedie’. Hij ontwikkelde dit systeem oorspronkelijk als een spirituele weg naar geluk, harmonie en verlichting. Meditatie en de Gokai (de 5 principes) waren de kern van zijn onderwijs. Mikao Usui gaf zijn onderwijs rond 1922 een concretere vorm, na een lange zoektocht en periode van vasten en mediteren op de berg Kurama.
Werking
Bij een reikibehandeling wordt verondersteld dat de reikibeoefenaar optreedt als intermediair voor het doorgeven van universele levensenergie aan de ontvanger. Volgens beoefenaars vindt deze energie zelf haar weg door het lichaam en de geest van de ontvanger. De doorgegeven energie zou een voedende en harmoniserende werking hebben op energiebanen (nadi’s) en chakra’s. Het doorgeven van deze energie zou zowel kunnen plaatsvinden door directe handoplegging als op afstand. Dit doorgeven van energie zou een positieve invloed uitoefenen op disharmonie in ieder deel van het menselijk wezen. Het zou een alomvattende harmoniserende uitwerking hebben op alles waaraan energie ten grondslag ligt, zowel mensen, dieren, planten, objecten als situaties. Reiki wordt toegepast voor klachten op fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel niveau, en eveneens ter versterking van gezondheid en welbevinden. De behandeling, ofwel handoplegging, wordt niet door alle aanhangers gezien als een geneeswijze, maar ook wel als een deugddoende ervaring zonder direct een behandeleffect op een eventuele ziekte of aandoening
Energie
De energie waarmee men in de reikimethode zegt te werken, is volgens beoefenaars overal aanwezig en zou het fundament van de wereld zijn. Zij stellen dat energie zich op verschillende niveaus (emotioneel, mentaal en fysiek) manifesteert en als zodanig alle voorwerpen en wezens vormt. Gesteld wordt dat energiestromen in een lichaam geblokkeerd raken door bijvoorbeeld nog niet verwerkte negatieve ervaringen uit het verleden, met lichamelijke en geestelijke problemen als gevolg, en zijn zij in staat om deze blokkades door handoplegging op te heffen.
Reiki wordt in de westerse opvatting gezien als kosmische en niet als persoonlijke energie; beoefenaars zouden deze energie slechts doorgeven. Het vermogen om energie door te geven heeft volgens hen iedereen, zij het doorgaans nog slechts in geringe mate. Tijdens een ‘initiatie’ zouden kanalen waardoor de energie wordt doorgegeven worden heropend. De westerse opvatting staat in contrast met de originele opvatting van reiki: daar is de kwaliteit van reiki afhankelijk van de spirituele ontwikkeling en staat van zijn.